Stat: Mithatpaşa
Hakem: Mustafa Gerçeker, Müfit Turan, A. Muhsin Altıncıoğlu
Fenerbahçe: Hazım Cantez, Özcan Köksoy, Atilla Altaş, Avni Kalkavan, Hüseyin Yazıcı, Şeref Has, Osman Göktan, Selim Soydan, Özer Kanra, Lefter Küçükandonyadis, Nedim Doğan
İstanbulspor: Yılmaz Urul, Yalçın Saner, Kemal Erkut, Güngör Tetik, Hasan Altun, Kenan Buharalı, Ahmet Şahin, Salih Kanmaz, Bilge Tarhan, İhsan Baydar, Kostas Kasapoğlu
Goller: Dk. 16 Şeref Has, Dk. 51 Hüseyin Yazıcı (Fenerbahçe)
Kırmızı Kart: Dk.62 Salih Kanmaz (İstanbulspor)
Seyirci ve Hasılat: 9.302 kişi, 37.746 lira
Sahayı düz bir beyazlık kaplamış… Çok koşulan ve oyunun ağırlığını taşıyan yerlerdeki krampon izlerini kar örtüveriyor… Ve buz gibi bir havada Fenerbahçe ile İstanbulspor, İstanbul’da haftanın son milli lig maçını oynuyorlardı.
Bu maç, üşüyen başlarını paltolarının yakaları arasına gizleyen seyircilere dünkü soğukta «keşke gelmeseydik» lafını ettirmedi. Bu soğukta, heyecanlı, zevkli bir futbol… Gelenler değil, gelmeyenler şanssızdı bu maça…
Fenerbahçe, Milan maçına nazaran daha hızlı top koşturabilen ve daha rahat hareket edilebilen bembeyaz sahada İstanbulspor’a karşı başarılı bir futbol çıkardı. Kalecisi ile haf-bek hattı ve forveti ile oyuna capcanlı giren ve bu canlılığını oyunun sonuna kadar devam ettiren sarı – lacivertli takımda, pek alışık olmadığımız başka bir düzen daha vardı.. Uzun paslarla sık sık, gol pozisyonuna girmesi… İyi oynayan müdafaada Avni’nin şaheser paslarıyla beslenen Fenerbahçe hücum hattında zaman zaman ölçülü hareketler yapmış olmalarına rağmen – Lefterle, Selim biraz şuta gitseydiler, sarı – lacivertli takım, maçı daha farklı kazanacaktı.
Bu beyaz sahanın iyi futbol oynayan diğer tarafı İstanbulspor’du.. sarı – siyahlılar durum 2-0 oluncaya kadar, pekala rakipleriyle mücadeleden vazgeçmediler.
Bu arada, iki tarafın kalecilerinden bahsetmemiz lâzımdı. Karlı milli lig maçında. Yılmaz gerçi yarışta karşı kaledeki Hazım’dan bir derece aşağıdaydı. Ama, yaptıkları için «kolay kurtarılır şeyler değildi» demiştik. Hazım ise, ikisi Kasapoğlu, biri de İhsan’ın ayağından çıkan üç şutu, değme kalecilere taş çıkartan uzanışlarla öldürdü ki, bunlardan birine yetişmese İstanbulspor da bu zorlu oyundan bir puanla çıkacaktı.
İstanbulspor sağiç Ahmet’i Şeref’in üzerine oynatarak dikkatle işe girişti. Garip bir tesadüf diyelim. Fenerbahçe’nin ilk golünü Ahmet tarafından sımsıkı marke edilen Şeref atacaktı. 16. dakikada sağdan ortalanan topa Şeref’in kaldırdığı taban, sarı – siyahlı defansı dağıtmış ve hakemin cezalandırmadığı bu sert hareket topu İstanbulspor filelerine kadar götürmüştü… Bunu Hazım’ın Kasapoğlu’nun şutunu köşeden çıkarışı takip edecek ve 30. dakikada da İhsan Fenerbahçe ceza sahası içerisinde golü atacağı anda Özcan tarafından ikiye bükülüp yere indirilecekti. Ne var ki, hakem eliyle oyuna devam işareti veriyordu… Devre Hazım’ın, Ahmed’in bir bombasını daha önleyişi ile sona erdi…
Maç, ikinci devrede de kalite ve heyecanından bir şey kaybetmemişti. Bir o taraf saldırıyor, bir bu taraf bastırıyordu… Fenerbahçe, Özer’den çıkan, Nedim’i bulan alkışlanacak bir pasla maçı bağlayıverdi. Nedim topu Hüseyin’in önündeki boşluğa uzatmıştı. Hüseyin daldı, topu kaptı ve biraz sürdükten sonra Yılmaz’ın kapadığı köşeğe savurdu. Durum 2-0 oluyor ve hakem Atilla’ya dirsek atan solaçık Salih’i oyundan çıkardıktan sonra, İstanbulspor oyundaki kuvvetini kaybediyordu…