İstanbulspor 0-1 Fenerbahçe (28.02.1998)

Stat: İstanbul İnönü

Hakem: İbrahim Aksoy, Ünal Salcıoğlu, İlhami Sayılan

İstanbulspor: Zdravko Zdravkov, Emre Aşık, Sead Halilagic, Oğuz Çetin, Vedin Music, Engin Özdemir, Fuat Buruk, Sergen Yalçın, Nesim Özgür, Aykut Kocaman, Saffet Akyüz (Dk. 78 Mustafa Özkan)

Fenerbahçe: Rüştü Reçber, Erol Bulut (Dk. 77 Tuncay Akgün), Uche Okechukwu, Saffet Akbaş, Mustafa Doğan, Halil İbrahim Kara (dk. 55 Faruk Yiğit), İlker Yağcıoğlu, Kemalettin Şentürk, Jay Jay Okocha (dk. 80 Saffet Sancaklı), Tayfun Korkut, Elvir Bolic

Gol: Dk. 89 Faruk Yiğit (Fenerbahçe)

Kırmızı Kart: Dk. 63 İlker Yağcıoğlu (Fenerbahçe)

Sarı Kartlar: Dk. 54 Emre Aşık, Dk. 66 Vedin Music, Dk. 74 Saffet Akyüz (İstanbulspor), Dk. 18 Mustafa Doğan, Dk. 63 Uche Okechukwu, Dk. 65 Kemalettin Şentürk (Fenerbahçe)

FENERBAHÇE’nin Teknik Direktörü, takımı ile şımarık çocuklar gibi oynuyor. Haftalarca zirvede kalan ekibini anlaşılmaz biçimde orasından burasından kurcalayarak oyuncağını bozan çocuk misali çalışmaz hale getiriyor.

Bariç’in İstanbulspor karşısına sürüdüğü takım daha baştan eksik.. Kafası sargılı Boliç, ayağına gelen topları görene,
kadar, dokunmadan rakibine kaptırıyor. Tek şut atmadan maç bitiyor, Okocha ileri uçta nasıl oynar, akıl sır ermiyor. Faruk kulübede sırasını bekliyor. Taa ki seyirci bağırana kadar. Son yarım saatte kendisine lütfen şans veriyor. Okocha – Boliç ikilisini hücumda görevlendirmekle Bariç, kendi kendini indirgiyor. Okacha orta alanda pozisyon hazırlayıp gollük toplar atacağına ileri uç rolüyle topları eziyor, istediğince etkili olamıyor. Boliç için söylenecek tek söz sabır. Fenerbahçelilerin gerçekten sabretmesi gerekiyor. Fenerbahçe’nin orta alanı da tünel gibi. Bir uçtan giren, öbür uçtan rahatça çıkıyor. Tayfun, Kemalettin, Mustafa Doğan ve Erol markaj ve savunma anlayışını unutmuş
sadece ayaklarına gelen topları savunuyor.

İstanbulspor, dün kendi içinde bir takım gibi dayanışma ile Fenerbahçe’yi maçın sonuna kadar adeta uyuttu. Oğuz’un başında ya da yanında bir markajcının bile olmayışı, Sarı – Siyahlı takıma orta alanda saadet, Fenerbahçe’ye de sıkıntı getirdi. Faruk ile oyuna başlamamak, Bariç’in en büyük gafletiydi, Neyse ki bu gafletten şansı sayesinde kurtuldu. Hiç kimsenin beklemediği bir anda golü atan Faruk, golü unutan Fenerbahçe’nin yüreğine su serpti. Takımını yeniden zirve mücadelesinin içine çekti.

Otta Bariç bu sonuca sevinip, yeni bir gaflete kendini kaptırmasın. Çünkü sevinmeye hiç hakkı yok. Herkes şansa
güvenip sevinebilir. Ama bir antrenör işi şansa bırakmamalıdır.

 

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir