Yıl 1960, İstanbul Erkek Lisesi.
Biz, yeni açılan Almanca Bölümünde 3. dönem Hazırlık öğrencisiyiz.
O da, Türkçe Bölümünde kazandibi son iki senenin yolcu öğrencisi.
Her sabah ilk ders zili çaldıktan bir hayli sonra elinde günlük bir gazetenin içine sarılmış boş bir defter ile dünyaya meydan okuyan pırıl pırıl biri okul kapısından girerdi. O biri, Sakarya Oymağı Borazan Takımının Lideri idi ve 29 Ekim provalarında Murat ile, Tayfun ile İstanbul Kız Lisesi’nin önünden geçişleri dillere destandı. Cağaloğlu’nu inletirlerdi…
İstanbulspor onun hayatının önemli bir parçası idi. Hatta bir ara İstanbulspor’un, o herşeyi olmuştu. Aziz, Fethi, Süleyman’ın da yardımlarıyla beklenmedik bir şampiyonluk yaşatmıştı, Sarı-Siyah’a. Sonrasında Cankurtaran’ı da, Uzan’ı da şampiyon yapan aslında o idi. Bayrampaşa Stadı’nda omuzlardaydı…
Kapalıçarşı’daki Omurtak’tan, Etiler’deki Modello’ya merdivenleri çok çabuk çıkıverdi. Zevkliydi, yaratıcıydı, işi biliyordu. En güzel Rus modeller ilk Modello podyumundaydı. GS takımı Modello gögüs reklamı ile sahadaydı.
Ama Laleli vs derken işler iyi gitmedi. Ticaretten uzaklaştı ve bohem yaşamayı tercih etti.
Beylerbeyi’nde Boğaz kıyısındaki evinin terasında Haluk’a, Abdullah’a, Mahir’e eski gitarı ile İstanbul’a veda şarkıları söylemeye başladı.
Nihayetinde Bodrum’a yerleşti. Artık hayatı, çocukluk aşkı müzikti. İnanılmaz kabiliyetti. Hayranı olduğu Tanju Okan’ı her yönü ile ve şarkılarıyla sahnede yaşarken çok mutluydu. Sevenleri, başta Hüseyin, Sarı-Siyah hep etrafındaydı.
Daha geçen gün sınıf arkadaşı Adriano Bülent ile düet yapıyordu. Ama aniden sustu, gönlünce yaşadığı hayata veda etti ve o güzel insan aramızdan ayrıldı.
Hepimiz ile devamlı şaka ile karışık itişir kakışırdı. Ama kalbinin ne derece temiz olduğunu bildiğimizden ona hiç kızamadık, hep dost kaldık. Şimdi ise kaybettik.
Sarı-Siyah’lı camia, samimi bağlı ve en renkli şahsiyetlerden birini daha kaybetti.
Bundan böyle hatıralarımızda yaşayacak…
Ender Ciner
30.01.2020
Vefatının ikinci yılında Sacit Turan’ı saygı ile anıyoruz.