Hatayspor 3-0 İstanbulspor

Hatayspor’un düşme potasından kurtulma maçı. Kimse yazmadı ama silahlar altında oynandı.

Stad: Antakya Atatürk

Hakemler:  Nihat Özbirgil, Saim Yaşar, Altan Pekkan

Hatayspor: Mehmet, Fadıl, Ali, Vural, Niko, Reşit, Habil, Hasan, Ahmet (Hıdır), Nadin, Melih

İstanbulspor: Doğan Özdenak, Tahir Temur, Yavuz Bentürk, Mehmet Özcan, Ahmet Altuntaş, Cezmi, Dimitri Pantazi, Feridun Alkan, Alpaslan Eratlı, Müjdat Karanfilci, Şaban Kartal

Goller: Dk.9 Ahmet, Dk.61 Hıdır, Dk.68 Hasan (Hatayspor)

Aradan geçen seneler sonra Müjdat Karanfilci bu maçı şöyle anlatır.

Evet bu maç Türk futbol tarihinin yüz karasıdır. Sezonun son maçıydı hocamız rahmetli Turgay Şeren idi. Hatayspor için ölüm kalım maçıydı. Ligde kalabilmesi için en az bizi 3-0 yenmeleri gerekiyordu. Biz İskenderun’da kalıyorduk, maç günü yola çıktık ve önümüz bir gurup yönetici ve o zaman Hatayspor’un teknik direktörü olan eski Fenerbahçe’li Naci Erdem tarafından yolumuz kesildi, bizi Soğukoluğa götürdüler. Maçı vermemizi istediler kabul görmeyince stada geldiğimizde önümüz oldukça kalabalık silahlı bir gurup tarafından çevrildi. Turgay hocam şöföre durma gazla maça çıkmıyoruz dedi ama ne mümkün. Otobüsün önü insan kaynıyor. Sonra içeriye doluşup hepimizin koluna üçer dörder kişi girip zorla bizi soyunma odasına götürdüler. Bu şartlarda maça çıktık. Kalede Doğan oynuyordu, kalenin hemen arkasında gazeteci kisvesi altında biri elinde silah ile Doğan’ı gol yemesi için devamlı tehdit ediyordu. İnanır mısınız bütün bunlar olurken ortada hiçbir emniyet görevlisi dahi yoktu. Maçı oynuyoruz hakem de Ankara bölgesinden Nihat Özbirgül idi ve beni çok severdi bir ara orta sahada yanıma yaklaştı Müjdat oh ne güzel kardeş, kardeş oynuyorsunuz dedi. Ben de Nihat abi tehdit ediliyoruz silah tehdidiyle çıktık, maçı şike var diye iptal etsene dedim. Bana verdiği cevap aynen şöyle, delimisin sen bunun için göt ister dedi, gülüştük. Ve maç istedikleri gibi bitti. Sonra nedense maç sonunda emniyet güçleri ve hatta jandarmalar bile meydana çıktı. İstanbul’a döndüğümüzde otobüsten inmeden Turgay hoca bizi gazete bürolarını tek tek dolaştırdı, başımızdan geçenleri anlattık ama herkes kulağının üstüne yattı. Futbol federasyonu bile kayıtsız kaldı.

 

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir