Stat: Alsancak
Hakem: Orhan Gönül, Hasbi Çeliktaş, Recai Türksever
İzmirspor: Seyfi, Necdet, Nurettin, Şaban, Kamuran, Aykut, Cavit, Cenap, Güven, Nedim, Ali
İstanbulspor: Sabih Sünter, Enver Özdemir, Güngör Tetik, Erdoğan Tokol, Güngör Okay, Kenan Buharalı, Yüksel Gözüpek, İhsan Baydar, Nazım Çamlıbel, Ali Beratlıgil, İbrahim Toker
Seyirci ve Hasılat: 3850 kişi, 21.296,50 lira
Gol yoktu… Ama iyi futbol için lâzım olan her şey vardı bu maçta. Çetin ve arzulu mücadelede bütün kozlar ortaya dökülmüştü. 90 dakikalık müddet içerisinde tek hata yapmayan futbolculara, hakem de ayak uydurunca İzmir seyircisi tam manası ile zevkli bir futbol seyretmek imkânını bulmuştu.
«Nerede kalitesiz hakem?». Nerede hâdise çıkaran futbolcu? Doğrusu, İstanbulspor da, İzmirspor da puanları paylaşırken süratli, canlı ve efendice mücadele etmiş, lâyık oldukları takdiri de toplamışlardı. Kalite bakımından vasatın çok üstün de olan müsabakanın kahramanları sadece Seyfi ile Sabih miydi? Hayır, sahadaki 22 futbolcunun hepsi ve İzmirlilere «işte aranan hakem budur» dedirten Orhan Gönül ile yardımcıları…
İstanbulspor skor itibariyle maçı berabere bitirdi. Fakat oyunun cereyanına göre, terazinin kefesinde ağır basan muhakkak ki, İzmirspordu. İlk 15 dakika içerisinde top, İstanbulspor, nısıf sahasını seyrek aşmıştı. Ama sarı – siyahlılar, rakip hücumları güç da olsa savuşturdular. 30 uncu dakikadan itibaren ise aynı tehlike İzmirspor kalesini tehdide başladı. Fakat Sabih ve Seyfi mağlûp olmamaya azmetmişlerdi sanki.
Oyunun ikinci yarısında taraflar, başabaş mücadele ettiler. Sık sık rakip kaleyi yoklayan İzmirspor forvetine mukabil, İstanbulspor hücumları daha seyrek fakat daha tehlikeli oluyordu. İzmirli seyirciler, her an bir gol bekliyor, ikidebir heyecanla yerlerinden fırlıyorlardı. Ama başından sonuna kadar aynı süratle, aynı canlılıkla devam eden müsabakayı büyük bir zevkle takip edenler, topun filelere takılışını görmek imkânını bulamayacaklardı…