Onur Listesi

Spor karşılaşmasının bir kesitinde, beyninizin sizi başka alemlere götürdüğüne hiç şahit oldunuz mu?

Ben oldum. Zorlu günleri biraz unutmak için gittiğim bu haftaki Sivasspor karşılaşmasında, sahada ısınmaya çıkan futbolcular arasında Onur Ergün’ü görünce, bir anda 50 yıllık taraftarlık günlerim gözümün önüne geldi. Onur, taraftarlık dönemimde Mehmet Sülün, Doğan Pek ile birlikte üçlemeyi tamamladı (Üç seviye ligde oynama).

Bahsettiğim oyuncuların 50 yılı aşkın dönemde, kulüp için farklı önemi vardı. Hepsi, cefakar cansiperane kulübüne ve Türk futbol kültürüne değer katmışlardı.

Mehmet Sülün, İstanbulspor’un en parlak döneminde bugün adı süper lig olan Birinci ligde 1971-72 sezonunda takıma katıldı. Mete Bozkurt, Yılmaz Urul, Alpaslan Eratlı, Tayfun Kalkavan, Yalçın Saner, Celal Sivrioğlu, Türker Gülsoy, Müjdat Karanfilci, Cemil Turan, Koço Kasapoğlu, Ahmet Altıntaş, Bilge Tarhan, Bülent Buda  gibi efsaneler ile oynadı.1985 yılına kadar tam 326 karşılaşmada forma giydi. Büyük kaptan Kasapoğlu’ndan sonra en fazla forma giyen ikinci oyuncumuz oldu. 1971-72 sezonundan sonra zorlu yıllar başladı önce 2 lig sonra 3 lig sonra terfi ligleri bu dönemde kaptan olarak hep toplayıcı oldu. Kemal Açmaz, Hayrettin Deniz, Dimitri Pantazi, Nejdet Şen, Şeref Karaca, Sezer Güler, Kenan Gönen, Sadettin Küçükakay, Murat Tetik vb (adını sayamadıklarımdan özür dilerim) bu takımın efsanelerine önderlik ederek, tekrar hayata dönmesinde çok emekleri oldu. Vefa stadının, Eyüp stadının çamurlu zeminlerinin kahramanı idi. Çok çile çekti Mardin deplasmanı ve İstanbul’daki rövanş maçını hiç unutmam. Edirne deplasmanına giderken Silivri de karda 2 gün mahsur kalmaları ise tam bir maceradır. Kariyerinin sonlarındaki Bakırköyspor ve Çorluspor maçlarındaki mücadeleleri hala hafızadadır. Çocukluğum Kaptan Mehmet’in özelinde bahsettiğim kahramanları seyretmekle geçti. Biz hep onlara güvendik. Mavi Skoda kamyoneti takım arkadaşlarının servis aracı oldu.

Aradan çok uzun bir süre geçmedi yeni bir yıldız doğmaya başladı, bu Doğan Pek idi. 1979 yılında 11 yaşında alt yapıdan takıma katıldı. Toplamda 209 maç oynadı. Profesyonel kadroya katıldığında 3 lig de idik. Orta sıralarda ama, futbol sektörünün alarm vermeğe başladığı zorlu yıllardı. Doğan’da genç yetenek olarak parlamaya başlamış, bizlerde onu ilgi ile seyrediyorduk. Hele soğuk bir günde, Vefa stadında İstanbulspor – Silivrispor maçı: sahadaki gibi tribündeki kadromuzda tam bir efsane. İsmail Uyanık, Şükrü, kuzenim Alican ve ben. Edirnekapı tarafındaki tribünde galibiyet beklerken golü yedik. Bastırmamıza rağmen sonuç yok. 75 dakikalar rahmetli Şükrü voltranı oluşturalım dedi ona uyup kol kola girdik az sonra yakaladığı bir pozisyon da Doğan 35 metreden bir vurdu, kimse topu göremedi. Hatta maç sonunda İsmail, arabayı park ettiği yeri bile yarım saat sonra bulabildi. Artık 90’lı senelere yaklaşıyorduk bir üst akıl ekonomik olarak şirketleşmek gerektiğine karar verdi. Emin Cankurtaran önderliğinde bu oluşum tamamlanınca başarıda gelmeye başladı.1991-92 sezonunda uzun süre misafir olduğumuz 3 lige veda edip bir üst lige çıktık Doğan da bu takımın bir parçası idi. O takımda kimler yoktu ki Taksi Mustafa, Çetin Baykal, Abdullah Avcı, Ali İrfan Buran, Ufuk Bek, Eyüp Tutcuoğlu, Alp Pehlivan, Erkan Ültanır . Artık yeni stadyum Bayrampaşa olmuş, ben ve eşim, her hafta sonu oğlumuz Uğur Can’ı kale arkası açık tribününde büyütmeye başlamıştık.

2 lige çıkan takımımıza yeni bir taliplisi çıkmıştı. Cem Uzan. Yaptığı takviyeler ile güçlü bir kadro oluşturdu. Tanju Çolak, Saffet Akyüz, İsmail Gökçek ,  Fevzi Gündoğdu, Haluk Güngör, Fuat Buruk, Nesim Özgür, Ümit Davala, Metin Altınay, Özcan Duman. Şenol Güneş de bu kadronun teknik patronu idi. Doğan sabrının karşılığını, 2. sezonda alıyordu ki, Antalyaspor maçının 91 dakikasında, Hakem Bülent Yavuz’ un uydurması ile yenilen gol, bizi bir sene daha 2 ligde bıraktı, Ama artık sona gelinmişti, bir sonraki sene Kadri Aytaç sayesinde iş çok ciddi tutularak efsanevi Eskişehirspor maçı ile şampiyonluk kazanıldı. 26 yıl sonra artık en üst ligde idik. Doğan da artık süper lig de idi. Süper lig ile beraber yeni hedeflere yelken açıldı. Takımın başına dünyaca ünlü teknik direktör Leo Benhaker geldi. Yanında Peter Van Wossen ile Van der Brom’u getirdi. Bu oyuncular Marian Zeman ile birlikte ilk yabancı transferlerimiz oldu. Hamdi Demirtaş, İlkan ve Altan Aksoy, İsmet Taşdemir daha sonra Oleg Salenko bu kadronun parçaları idi. Doğan ise 4 maç oynayarak devre arasında takımı bıraktı.

Yıllar yılları kovaladı, 2013-14 sezonunda üçlemenin son kahramanı Onur Ergün çok genç yaşında kadroya dahil oldu. Gene fırtınalı senelerin ortaları takım TMSF tarafından Saffet Sancaklı’ya satılmış, maddi şartlar, onu da takımı da zorlamış idi. Can suyu rahmetli Ömer amca  oldu, imdada yetişti. Gene yeni hayaller kurmaya başladık. Ama kulüp, Ataköy’deki tesislerden çıkarılmış, formaları yıkayacak, antrenman yapacak yeri yoktu. Ömer amca, bunun farkına vararak önce tesislerin temelini attı. Dolayısı ile başarı yavaş yavaş gelmeye başladı. Artık yeni stadımız Bahçelievler stadı oldu. 2015 yılında Eskişehir’de play-off sonucu, 3 lig şampiyonu olduk. Yani Eskişehir Atatürk stadyumu bize ev sahibinden daha fazla uğurlu geldi. Bu stadyumdaki ikinci şampiyonluğumuz oldu. Ertesi sene 2 lig deki yarı final kazası, bize geçmiş senelerdeki gibi, gelecek başarının işareti idi. Yalçın Koşukavak yönetiminde ertesi yıl ligi lider tamamlayarak, 1 lige yükseldik. Onur‘un 2.şampiyonluğu idi. Uzun seneler oynadığımız stadyum artık Esenyurt Necmi Kadıoğlu stadyumu oldu. 4 sene bu ligde mücadele verdik. Süper lig hayalimiz gene yarı finalde son buldu. Kulüp, süper lige çıkamayınca, Onur Ergün’e kariyerinde süper lig oynaması için izin verdi. O da Hatayspor’a transfer oldu.

Kader ise ağlarını örmekte idi. 5. yılda İstanbulspor zorlu maçlar ve play-of neticesinde süper lige yükseldi. Onur ve onca emek verdiği, 2 şampiyonluk yaşadığı İstanbulspor artık aynı yerde idi. O sezon İstanbulspor’un en ateşli taraftarı sanırım Onur Ergün idi. 6 Şubat felaketi gene yolları birleştirdi. Kulübün en çok forma giyenler listesindeki kaptana başarılar dilerim.

Sizlerle paylaştığım bu anılar, bir anda gözümün önünden geçti. Dile kolay tam 52 sene.

Mehmet kaptan çektiğin çileleri sanırım az kişi hatırlar, tam 4 seviye ligde mücadele etti.

Doğan, en büyük değişimleri yaşadı. 3 seviye ligde (o zaman başka kategori yoktu) 2 şampiyonluğun şahidi oldu

Onur, 4 seviye ligde 2 şampiyonluk yaşayarak tarihe geçti ve üçlemeyi tamamladı.

Bir çok kulüpte bu özelliklere sahip oyuncular olabilir. Bu hatıralara bakınca, İstanbulspor’un dinamik yapısı, farklı ligleri yakın dönemlere yayması Türk futbolu adına bir kazanç. Diğer kulüplere alçak gönül ile tavsiyem, küme düşseniz bile çabuk toparlanıp tekrar sahnelere dönebilirsiniz. Sizlerde böyle kahramanlara sahip olabilirsiniz. İstanbulspor’da 3 futbolcu daha Hayrettin Deniz, Yavuz Bentürk ve Ömer Ünal’da 3 ligde birden oynamış olmasına rağmen, onlara da şükranlarımı gönderiyorum ama benim hatıralarımda daha çok kalmış bir onur listesini sizlere sunuyorum.

Bu güzel hatıraları hatırlattıkları için hepsine yürekten teşekkürler,

Mehmet Sülün

Doğan Pek

Onur Ergün

Bu benim onur listem…

Celil Bayhan
(14.03.2003)