1970’lerin sonlarında Aksaray Murat Paşa Camii çevresinde Silivri, Istranca, Çatalca otobüsleri ve Alibeyköy, Bayrampaşa, Küçükçekmece, Gaziosmanpaşa minibüsleri kalkardı. Bu bölge, o günlerin ulaşım merkezi sayılırdı. M. Ali Ak, hayata küçük yaşlarda bu merkezdeki araçların yolcularına su, sakız ve sigara satarak başladı. İstanbulspor ile de o senelerde tanıştı. 54 yaşında bulunan M. Ali Ak, İstanbulspor ile tanışmasını şu şekilde anlatır.
İstanbulspor’la o günlerde tanıştım. İstanbulspor Aksaray takımı idi. Kuruluşundaki ilk lokali Aksaray’da idi. Semtimin büyük ağabeyleri için bu takımda oynamak büyük bir onurdu. Bende bu ağabeylerimin semt takımlarındaki, gerekse mahalle takımları arasındaki maçlarına giderdim. Bunlardan en değer verdiğim Muratpaşa ile Özmuratpaşa maçlarıydı. Bu benim için derbi maçıdır. İkisi de benim mahalle takımımdı. Beni Muratpaşaspor ‘daki ağabeylerim maça götürdü. Maçlar şimdiki Aksaray metro B kapısında Ahmediye karakolun arkasındaki toprak saha da olurdu. Fakat ben en çok hayranlıkla pilot Ali ile İbrahim ağabeylerimin yeteneklerini o verkaçlarla rakip kaleye akınlarını hayranlıkla seyrederdim. Pilot Ali ile İbrahim ağabeylerimin maçlarını kaçırmazdım, gözü kapalı birbirlerini topla buluştururlardı birbirlerine asist yaparlardı sen at diye yarışırlardı takımda herkese gol sevincini yaşatırlardı. Oradan bana golü atan değil de asist yapan sevgisi yerleştirdiler. Yaşları ilerledikçe diğer ağabeyleri gibi İstanbulspor’a transfer oldular. İşte bende İstanbulspor’la buluştum. Anladık ki bizim ana takımımız İstanbulspor. Başladık gidebildiğimiz kadar Vefa stadında İSTANBULSPOR maçlarına. Tabi üsten caddeden seyir ediyoruz. Akabinde Feridun diye bir arkadaşımın arkadaşı Bakırcılar’da komşu caddenin karşısındaki evlerinin bahçesine gitmeye başladık. Burası stadı görüyor, bizde buradan Vefa stadını krallar gibi seyrediyoruz. Sonra İbrahim abi sakatlandı sanki bende sakatlandım uzun bir süre maçlara gitmedim ama gazetelerde her salı İstanbulspor maçlarını takip ederdim.
Emin Cankurtaran ve Cem Uzan zamanlarında tekrar tribüne dönen Ak, hala tribünlerde sevgisini göstermeye devam ediyor. Bir ara elinde megafonla tek başına tribün yapan Ak’ı, şimdilerde tek başına sakin bir köşede gür sesi ile bağırırken görebilirsiniz.
M.Ali Ak’a sağlık dolu mutlu bir yaşam dileriz.
Esenlikle kal kardeşim, cefakar istanbulspor lu